De kangoeroethon: een marathon van tederheid voor pasgeborenen

18 juni 2025

Ken je de kangoeroethon al? Dat is een huid-op-huidmarathon die elk jaar plaatsvindt in neonatale intensivecareafdelingen over de hele wereld. Dit evenement, dat midden mei plaatsvindt, is overgewaaid uit Canada en is bedoeld om de eenvoudige maar revolutionaire kangoeroemethode te promoten. In België nemen verschillende ziekenhuizen deel aan de kangoeroethon, die mensen, warmte en verbinding centraal stelt in de zorg.

Heel wat wetenschappelijke onderzoeken hebben het nut aangetoond van de instinctieve reflex om je baby dicht bij je te houden, huid op huid, zodra hij geboren is en ook zo veel mogelijk daarna. Huid-op-huidcontact wordt ook aanbevolen door de WGO. Volgens het UMC Sint-Pieter sluit zijn deelname aan de kangoeroethon aan bij zijn zorgfilosofie, die de mens centraal plaatst en streeft naar zero separation.

“Ook na een keizersnede of bij een verblijf op neonatologie wordt er alles aan gedaan om fysiek contact tussen ouders en hun baby mogelijk te maken.”

Een Canadees concept

De kangoeroethon ontstond in 2018 in Quebec op initiatief van zes universitaire ziekenhuizen, met de steun van de Fondation de l’Ordre des infirmières et infirmiers du Québec (OIIQ). Ze hadden zich laten inspireren door een eerder initiatief van het Sunnybrook-ziekenhuis in Toronto. Het doel was om huid-op-huidcontact bij neonatale intensive care te bevorderen door ouders aan te moedigen om hun baby zo veel mogelijk op hun borst te leggen. Die aanpak is gebaseerd op de kangoeroemethode, die in de jaren zeventig werd ontwikkeld in Bogotá en waarvan de vele voordelen voor de gezondheid en de ontwikkeling van baby’s intussen erkend zijn. Sindsdien waaide de kangoeroethon over naar andere landen, waaronder België, waar ziekenhuizen zoals het Brusselse UMC Sint-Pieter elk jaar meedoen.

Kangoeroethon: een langdurige en begeleide ervaring

Tijdens de volledige kangoeroethon moedigen de medische teams ouders aan om elke dag zo lang mogelijk huid-op-huidcontact te hebben met hun baby, vanaf de geboorte tot het ontslag uit het ziekenhuis, maar ook daarna. De ouders kunnen gebruikmaken van draagdoeken en draagzakken. Er wordt ook begeleiding aangeboden, zodat iedereen zich goed kan voelen bij deze methode. Huid-op-huidcontact is niet alleen maar een techniek. Het is een moment van samenzijn waarin de natuurlijke vaardigheden van ouders worden erkend en tedere zorg wordt geboden aan baby’s die vaak kwetsbaar, prematuur of in het ziekenhuis opgenomen zijn.

En als de ouders niet kunnen … nemen babyknuffelaars het over

Soms kunnen ouders om medische, sociale of persoonlijke redenen niet zo vaak bij hun baby zijn als ze zouden willen. Gelukkig zijn er dan vrijwilligers die een belangrijke maar weinig bekende rol opnemen: de babyknuffelaars. Deze mannen en vrouwen zijn opgeleid door ziekenhuisteams en schenken hun tijd, tederheid en rust om baby’s in het ziekenhuis te dragen, te kalmeren, te wiegen en te knuffelen. Ze vervangen de ouders niet, maar helpen om de menselijke band in stand te houden die essentieel is voor de ontwikkeling van de baby, tot de ouders het weer kunnen overnemen. De vzw Les Câlineurs de bébés is al actief in verschillende Brusselse ziekenhuizen, waaronder het Kinderziekenhuis, het UMC Sint-Pieter en het Delta-ziekenhuis. Hun aanwezigheid helpt de stress van pasgeborenen te verminderen en hun fysieke stabiliteit te verbeteren. Ze bieden zorgzaam menselijk contact in een levensfase waarin elke minuut van tederheid telt.

Verbindende geneeskunde

De kangoeroethon, huid-op-huidcontact, babyknuffelaars, … het sluit allemaal aan bij dezelfde visie: die van verbindende geneeskunde, gebaseerd op tederheid, vertrouwen en aandacht voor de andere. Deze geneeskunde doet meer dan het lichaam helen, ze heeft ook aandacht voor de eerste levensdagen en de emoties en relaties. Door huid-op-huidcontact en de vele variaties daarop te ondersteunen, onderschrijven ziekenhuizen zoals het UMC Sint-Pieter de volgende overtuiging:

“Menselijke warmte is zorg op zich. Het kost niets, maar verandert alles.”