We komen allemaal in contact met vervuilende stoffen in onze voeding, maar vooral jonge kinderen ondervinden daar de grootste impact van. In een bijzonder interessant artikel uit Le Ligueur, het tijdschrift van de Ligue des Familles, lezen we dat kinderen extra kwetsbaar zijn omdat hun voeding tot de leeftijd van 3 à 4 jaar minder gevarieerd is.
Daarnaast eten ze – in verhouding tot hun gewicht en lengte – meer dan volwassenen. Bovendien kunnen ze schadelijke stoffen niet even goed afbreken als volwassenen. aardoor zijn de toxische effecten het grootst tijdens de eerste duizend levensdagen.
Blootstelling aan vervuilende stoffen: kinderen betalen het gelag
“Bij volwassenen bevat 37% van de voedingsmiddelen ten minste één residu van pesticiden, bij kinderen loopt dit op tot maar liefst 67% (bron: EATi). Pesticiden zijn overal. De verontreiniging is zo wijdverspreid en hardnekkig dat ons voedsel residuen bevat van pesticiden die al sinds 1974 verboden zijn.”
Céline Bertrand is expert bij de cel Leefmilieu van de Société Scientifique de Médecine Générale, de vereniging die de Franstalige huisartsen in België vertegenwoordigt. “Pesticiden worden verspreid in onze leefomgeving. We worden er dus elke dag aan blootgesteld, we slikken en ademen ze in. Meer dan de helft van de grondwaterlichamen in Wallonië is chemisch vervuild door pesticiden ...“, legt Bertrand uit. “De verontreiniging begint al vanaf het zaaigoed dat op de akkers wordt gestrooid en tast de hele voedselketen aan. Kinderen worden het hardst getroffen door vervuiling. Vooral tot de leeftijd van 3 à 4 jaar eten ze minder gevarieerd, eten ze in verhouding tot hun gewicht en lengte meer en kunnen ze schadelijke stoffen minder goed afbreken dan volwassenen. Kinderen slaan dus meer vervuilende stoffen op. Bovendien tast deze vervuiling ook hun brein aan, dat zich nog volop aan het ontwikkelen is. Vervuilende stoffen hebben invloed op de hersenverbindingen en de ontwikkeling van het brein. Vooral tijdens de eerste duizend levensdagen is het effect het grootst.
Hoe worden we blootgesteld?
Tegenwoordig weten we precies welke schadelijke effecten bepaalde stoffen hebben: ze kunnen kanker, genmutaties of vruchtbaarheidsproblemen veroorzaken en kunnen schadelijk zijn voor het zenuwstelsel of voor de ongeboren baby. Veel pesticiden zijn hormoonontregelaars die neurologische ontwikkelingsstoornissen, obesitas, kanker en vruchtbaarheidsproblemen veroorzaken. Veel mensen denken dat ze in kleine hoeveelheden geen schade berokkenen.
Céline Bertrand legt uit: “Vaak hoor je dat “de dosis het vergif maakt”, maar niets is minder waar. Hormoonontregelaars kunnen zelfs in heel lage hoeveelheden schadelijk zijn. Ze werken als een cocktail: één plus één is dan geen twee, maar tien. Kinderen worden dagelijks blootgesteld aan een mix van chemische stoffen die opstapelend of versterkend effect kunnen hebben.”
Overgewicht en obesitas bij kinderen
Ook junkfood richt een ravage aan. In België is circa een op de vijf kinderen tussen 2 en 17 jaar te zwaar. Een op de twintig kinderen lijdt aan obesitas, een ziekte die zich wereldwijd verspreidt en door de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) als epidemie wordt erkend
Tijd voor actie
Hélène Grosbois, onderzoeker en auteur van het boek La disparition du vivant et moi maant aan tot actie: “Er valt nog zoveel over te vertellen. Over hoe genetisch gemodificeerde producten hun stempel kunnen drukken op verschillende generaties. Over de impact van het water in Wallonië en Brussel. Het bewijsmateriaal is indrukwekkend en zet aan tot handelen. Er zijn nu wel genoeg studies. In elk interview horen we nu dat het tijd is om de koe bij de horens te vatten. Er aandacht voor hebben, je engageren, bewust nadenken over wat je eet – dat is het begin van een positieve spiraal. Kleine producenten opzoeken, zien hoe voedsel groeit en hoe we eten, ons voedsel begrijpen en er opnieuw betekenis aan geven – dat is eigenlijk de essentie.”
Bron: Se nourrir, la façon la plus sûre de s’empoisonner | Le Ligueur,Yves-Marie Vilain (enkel beschikbaar in het Frans)
